SLOBODA RIJEČI: Silvana Armenulić i Bora Đorđević u Doboju

Ne bih da osporavam ili da glorifikujem političku agendu pojedinaca koji "krste i kade" u gradu (iako mislim da bi situacija trebala biti mnogo, mnogo bolja), jer izbori se ponavaljaju svake četiri godine, a građani Doboja svakog izbornog ciklusa kažu da su zadovoljni političkom nomenklaturom koja je do sada upravljala gradom.

Da je u Doboju sve promjenjivo, osim političara na vlasti, pokazuju i table sa imenima ulica u gradu koje se vremenom ponovo skidaju i stavljaju nove. Dugo vremena je general Dragoljub Mihailović ili još poznat u narodu kao čiča Draža, general Jugoslovenske Vojske u Otadžbini okupirane Kraljevine Jugoslavije i ministar odbrane u rojalističkoj vladi u Londonu tokom Drugog rata, imao svoju ulicu skoro u centru grada.

Nakon nastupanja promjene krusa politike načelnika, a sada gradonačelnika Petrovića, sudeći barem po izjavama u medijima, čiča Draža je postao persona non grata u gradu na tri rijeke. Ulica koja je nosila ime generala Mihailovića, kao i još neke druge ulice, dobila je još jednom novo/staro ime. Da bi se ipak održao nekakav ''balans'' u dodvoravanju srpskom i bošnjačkom biračkom tijelu, u duhu politike "probosanstva, NATO-a, a poštovanja Republike Srpske", jedna ulica u prigradskom naselju Bare je postala čiča Dražina.

Republika Srpska i BiH su miljama daleko od stabilnog političkog sistema, građanskih institucija i građanskog društva. Za nas je problem da neđemo adekvatna politički bezbojna i zadržimo postojeća imena ulica, a to je jedno banalno pitanje koje se još od SFRJ maksimalno politizuje, a to jedno banalno pitanje je tačka gledišta koja vrlo lako pokazuje razliku između nas i svega onoga što mi zovemo "evropski" i čemu navodno težimo.

Po cijeloj Evropi imena ulica su najrazličitija, od imena slikara, kompozitora, političara, preko muzičara i književnika do imena godišnjih doba, osjećanja, boja, okusa, mirisa, itd. Problem imena ulica, ako se to uopšte može nazvati problemom, vrlo lako bi se moglo riješiti na ovakav način ili davanje imena po osobama koje su nešto značile za ovaj grad.

Za početak predlažem ime Bore Đorđevića jugoslovenskog i srpskog pjevača, pisca, političara i frontmena grupe "Riblja Čorba". Ne postoji niti jedna jedina knjiga ili dokumentarni film o njemu i njegovom djelu, a u kojem nekoliko puta ili na neki način ne pomene se ime grada Doboja, jer je Đorđević upravo kod nas odslužio svoj vojni rok i pisao stihove koje je posle sa svojom grupom pretakao u najpopularnijie numere ex-yu roka. Može se reći da važi nepisano pravilo prema kojem se imena ulica ne daju po imenima živih osoba, ali sigrno ne bi trebao postojati neki problem (bez obzira na značenje imena u slengu) da neka ulica u Doboju dobije ime grupe "Riblja Čorba".

Drugi prijedlog bi mogao biti da neka ulica ponese ime poznate jugoslovenske pjevačice folk, starogradske i sevdah muzike Silvane Armenulić. Silvana Armenulić po svome umjetničkom, ili Zilha Bajraktarević po svome rođenom imenu, je osoba koja je bila rođena u Doboju 1939. godine, a muzičku karijeru započela je u Sarajevu kada je sa 16 godina pobjegla od kuće, a potpuno se ostvarila u Beogradu. Život je okončala tragično u saobraćajnoj nesreći zajedno sa svojom rođenom sestrom Mirjanom i jednim prijateljem, a iza sebe je ostavila kćerku Gordanu. Najpoznatiji predstavnici starogradske muzike i danas govore sa dubokim poštovanjem o Silvani smatrajući njenu preranu smrt kao jedan veliki gubitak za muziku. Kada je Toma Zdravković mogao dobiti bistu u svom rodnom gradu, mislim da bi i Silvana Armenulić u znak zahvalnosti što i danas pronosi ime grada Doboja, mogla dobiti barem tablu sa svojim imenom u nekoj dobojskoj ulici.