Termoelektrana u Stanarima (Raškovci) jedan je od boljih privrednih kapaciteta izgrađenih na prostorima bivše Jugoslavije poslije ratova koje su inicirali svjetski globalisti (SAD, CIA i NATO) a vodili narodi i konfesione grupacije između sebe. U fazi priprema za izgradnju, pokojni Branislav Garić (čelnik dobojskog SDS-a) vodio je harangu protiv te investicije, a radnici – borci u tom dijelu tadašnje opštine Doboj nisu imali gdje raditi i porodice izdržavati. On se i tada bogatio, a nikad ništa nije uradio.

Juče je u selu Raškovci, opština Stanari, u krugu porodice, prijatelja i ratnih saboraca, sahranjen Vojislav Radišković, rezervni pukovnik i ratni komandant Krnjinske brigade Vojske Republike Srpske. Radišković je bio ugledni privrednik, publicista, ministar u vladi Republike Srpske. Takođe je bio narodni poslanik u skupštini Republike Srpske i poslanik u parlamentarnoj skupštini Bosne i Hercegovine. Radišković je bio visoko obrazovan i stekao je zvanje magistra nauka.

Termoelektrana u Stanarima (Raškovci) jedan je od boljih privrednih kapaciteta izgrađenih na prostorima bivše Jugoslavije poslije ratova koje su inicirali svjetski globalisti (SAD, CIA i NATO) a vodili narodi i konfesione grupacije između sebe. U fazi priprema za izgradnju, pokojni Branislav Garić (čelnik dobojskog SDS-a) vodio je harangu protiv te investicije, a radnici – borci u tom dijelu tadašnje opštine Doboj nisu imali gdje raditi i porodice izdržavati. On se i tada bogatio, a nikad ništa nije uradio.

Savez za promjene postigao je zapažene rezultate na unitarizaciji Bosne i Hercegovine. Nije im trebala ni godina dana da, zaobilazeći ustave i zakone, podignu Savjet ministara na pijedestal Vlade Bosne i Hercegovine. SDA i visoki predstavnik, uz pomoć Sjedinjenih Američkih Država i NATO-a, nisu to uspjeli za dvadeset godina mira. Falio im je glas srpskog naroda. Istina, visoki predstavnik je silom prenosio nadležnosti sa entiteta na Bosnu i Hercegovinu, ali državotvornost entiteta nije mogao poništiti a unitarnu Bosnu i Hercegovinu uspostaviti. Sada kada su se srpski predstavnici složili o tome sa SDA, napravljena je velika politička promaja u Bosni i Hercegovini. Vrućica i stvarna bolest doći će nešto kasnije.

Jugoslavija je bila rasturena Ustavom 1974. godine. Da nije bila podignuta na tekovinama Srbije u dva velika (svjetska) rata, možda ne bi ni bila rasturana. Veze Srbije sa Rusijom su konfesionalne, duboko istorijski ukorijenjene i zbog toga neprihvatljive za gospodare svjetske globalizacije pod dominacijom Sjedinjenih Američkih Država i NATO-a. U Jugoslaviji su za Srbiju bile povezane teritorijalne jedinice (Slovenija, Dalmacija, Slavonija, Hrvatska i dr.) sa konfesionalnim i mentalnim ustrojstvom koje je odgovaralo gospodarima svjetske globalizacije. Jugoslavija je tim gospodarima kao instrument trebala da se državotvorno oforme i osposobe Hrvatska i Slovenija, rasturi pobjednica u svjetskim ratovima (Srbija) i oslabi uticaj Rusije na Balkanu. Na taj način Amerika i NATO su bili nekoliko koraka bliže Rusiji i blagotvornom Sibiru. Srbija u formaciji beogradskog pašaluka trebala je pasti pod uticaj Turske, odnosno članice NATO-a.

Republika Srpska Bosne i Hercegovine, koja je nastala uoči građanskog rata 1991–1995, priznala je JNA kao svoju vojsku. Kada se JNA povukla iz Bosne i Hercegovine, nastala je Vojska Republike Srpske (VRS). U toj vojsci, rame uz rame, narukovali su djeca četnika i partizana, unuci solunaca i austrougarskih vojnika. Srpski rodoljubi i otadžbinski patrioti u Vojsci Republike Srpske ostvarili su boračko jedinstvo ne gledajući jedni drugima u porijeklo. To BORAČKO JEDINSTVO trebalo je da bude temelj za osnivanje Boračke organizacije Republike Srpske (BORS).