Sjećanje na žrtve dobojskog logora iz Prvog svjetskog rata

Odbor Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicija oslobodilačkih ratova utvrdio je internaciju Srba u dobojski austrougarski logor od 27. decembra 1915. godine, kada je osnovan, do 5. jula 1917. godine, kada je ostao bez logoraša, kao događaj od posebnog značaja, jer je tadašnja Austro-Ugarska izvršila prvi genocid nad Srbima u 20. vijeku.

Prema podacima iz knjige "Dobojski logor" Dušana Paravca, pisane na osnovu crkvenih dokumenata i izjava preživjelih logoraša, u logor je bio interniran 45.791 Srbin, među kojima je bilo 16.673 muškaraca i 16.996 žena i djece iz BiH, te 12.122 srpskih vojnika i jedan broj starijih građana, žena i djece iz Srbije i Crne Gore.

Dobojski logor osnovale su austrougarske vlasti s namjerom da srpsko stanovništvo sa prostora pogranične zone sa Srbijom i Crnom Gorom, gornjeg Podrinja i istočne Hercegovine, ukloni sa vjekovnih ognjišta i ostavi prostor za naseljavanje nepravoslavnog življa. U pomen žrtvama dobojskog logora Srpska pravoslavna crkva je u septembru 1938. godine objavila knjigu "Spomenica 1915-1917" i u porti dobojskog Sabornog hrama Svetih apostola Petra i Pavla osveštala izgrađenu Spomen-kosturnicu u kojoj se nalaze ekshumirani posmrtni ostaci oko 12.000 žrtava austrougarskog logora