KREDIT NA KREDIT: Svaki stanovnik Republike Srpske duguje pet miliona maraka!

To praktično znači da dug RS po glavi stanovnika iznosi između 5,1 i 5,6 miliona maraka, dok je je u Federaciji BiH taj dug značajno manji i iznosi između 2,6 i 2,7 miliona maraka. Dodikova vlast uspjela je svakom stanovniku RS natovariti dug koji će morati otplaćivati njihova unučad i praunučad.

Bruto domaći proizvod Republike Srpske je oko 11 milijardi KM, dok je BDP FBiH oko 24 milijarde maraka. To praktično znači da je udio javnog duga u BDP u RS oko 58 posto, dok je udio javnog duga u BDP Federaciji BiH oko 26 posto. U ovu računicu nije ušao dug u zdravstvu RS, koji se procjenjuje na više od milijardu maraka!

Ekonomista Zoran Pavlović kaže da je ovakva katastrofalna finansijska situacija u RS rezultat prekomjerne potrošnje u javnom sektoru i to na svim nivoima. Dalje navodi da je jedan od uzroka enormno velikog javnog duga RS uzimanje ino kredita.

„Posebno je zabrinjavajuće zaduženje na Bečkoj i Londonskoj berzi, po osnovu kamata od skoro pet posto i činjenici da se sav dug mora vratiti u jednoj poslovnoj godini“, naveo je Pavlović za Žurnal.

Zoran Pavlović                                                                                            foto: bntv

U junu 2018. godine Vlada RS je na Bečkoj berzi prodala obveznica entiteta u ukupnom iznosu od 168,3 miliona evra, po kamatnoj stopi od 4,75 posto na godišnjem nivou. Vlada Republike Srpske je u aprilu ove godine potvrdila da su na Londonskoj berzi prodate obveznice RS u iznosu od 300 miliona evra, s kamatom od 4,75 posto. Javnost do dana današnjeg ne zna ko su kupci tih obveznica, ali je sasvim jasno da će to zaduženje poreske obveznike u Republici Srpskoj koštati dodatnih 375 miliona evra u narednih pet godina.

Osim netransparentnih zaduženja na inostranom međunarodnom tržištu, Pavlović ističe da je jedan od uzroka prevelikog ukupnog duga Republike Srpske i enormno zaduženje za infrastrukturu, koja je preskupa jer je rade firme, povezane sa političkim liderima. Te firme Pavlović naziva „dvorskim firmama“. Prema njegovim riječima, ne treba zanemariti ni odsustvo znanja uposlenika javnog sektora i (ne)brige o stanovnicima RS i njihovim potrebama.

„U stanju opšteg siromaštva, cilj uposlenika u javnom sektoru je da oni imaju što veće plate, pokriće svih mogućih troškova i, po mogućnosti, korištenja pozicije za ostvarivanje ličnih 'nagrada' za redovan posao“, naglasio je Pavlović.

Nema sumnje da je situacija više nego ozbiljna i da bi u redovima vladajućih trebalo da budu upaljene crvene lampice za uzbunu. Što se, naravno, nije desilo niti će se dogoditi dok Republikom Srpskom vlada Milorad Dodik, koji nastavlja sa jeftinim političkim spinovima o tome kako u ovom bh. entitetu u svim oblastima cvjetaju ruže. Da li uopšte ima nade da se finansijska situacija u RS stabilizuje?! Pavlović tvrdi da ima, pod uslovom da ima ljudi koji žele načiniti prave korake i krenuti sa pametnim razvojnim politikama.

„Treba zaustaviti nove infrastrukturne projekte, jer za njih nema novca, niti se treba iznova zaduživati po tom osnovu“, ocijenio je on.

Dodaje da javni sektor treba staviti u direktnu vezu sa prosječnom isplaćenom platom, po koeficijentu 1:3, najviše zbog toga kako bi javni sektor radio na povećanju prosječne plate. Uz to, prema njegovim riječima, treba donijeti novi Zakon o javnim nabavkama, koji ne dozvoljava nezakonito isisavanje novca iz budžeta. Pavlović predlaže set mjera, uključujući i donošenja Zakona o porijeklu imovine. Tu imovinu, naveo je, treba vezati za plaćene poreze u Poreskoj upravi te da odmah budu smijenjeni svi direktori i Upravni odbori javnih preduzeća koja posluju sa gubitkom.

Riječju, da bi se finansijski kolaps Republike Srpske koliko-toliko ublažio potrebne su hitne mjere i veliki rezovi i reforme u javnom sektoru. Potrebna je i istinska spremnost vladajuće elite da se odreknu privilegija (aviona, helikoptera, skupih automobila, svile i kadife…), kao i nova zakonska regulativa, prema kojoj će biti teško kažnjeni odgovorni za bezočno izvlačenje miliona maraka iz budžeta putem javnih nabavki, jer dobar dio tog novca nestane u dilovima vlastodržaca i vlasnika „dvorskih firmi“.

Potrebno je i javna preduzeća istrgnuti iz partijskih kandži i upravljanje njima prepustiti odgovornim ljudima i znalcima. Teško da je sadašnja vlast u RS spremna na radikalne ekonomske i finansijske poteze. Za Dodika i njegove sljedbenike radikalizam postoji samo u političkoj ravni, a rezultati takvog radikalizma jedino mogu doprinijeti još većem siromaštvu.