REAGOVANJE: Antisrpski pamflet bošnjačkog pisca iz Tešnja!

Da podsjeti Srbe u Republici Srpskoj, konkretnije u Tesliću i Doboju, da je Tešanj u kontinuitetu grad srbomržnje, potrudio se da na očigledan način učini Tešnjak Amir Brka, tobožnji pisac svega i svačega i donedavni predsjednik Društva pisaca BiH u čijem članstvu srećemo, istina rijetko, i zabludjele Srbe.

Naime, navedeni šoven iz nama susjednog grada Tešnja se u svojoj pamflet-knjizi pod nazivom „Jerej“ ili „Pseudosakralni pledoaje za genocid u Tešnju“ obrušio na jereja Mihajla Gavrilovića, paroha tešanjskog, zbog neslaganja s njegovim predavanjem o istoriji Tešanjske parohije, održanog u Tesliću na temu Istorija pravoslavlja u Pousorju.

I, naravno, u stručnoj javnosti iz Republike Srpske Brkini šovinistički stavovi, zasnovani na falsifikovanju istorije, naišli su na dosljednu kritiku, dok je nacionalistički obojena bošnjačka intelektualna elita s glorifikacijom pozdravila navedeni Brkin pamflet.

Srpska javnost u Doboju i dobojskom kraju nije bila podrobnije informisana o Brkinom nacionalističkom ispadu i srbomržnji zasnovanoj na falsifikovanju istorije, valjda zbog toga što je u pomenutom „incidentu“ bilo upleteno i sa srpske strane falsifikovanje vlastite istorije.

(Opet se, i na navedenom primjeru, ponovila istina koju je Andrić davno izrekao u romanu Na Drini ćuprija o tome kako i „Srpska i turska (Čitaj: bošnjačka)“ djeca koja se igraju kraj mosta na Drini o istoj stvari imaju suprotne poglede.)

Naša javnost je upoznata putem medija o događajima u Tesiću koji su pratili podizanje spomenika kralju Dragutinu Nemanjiću , te o objavljivanju knjige Pravoslavlje u usorskom kraju – istorijski pregled, koju je u saradnji s namjesništvom Srpske pravoslavne crkve iz Teslića priredio publicista Aleksa Kasapović.

Detalje o navedenim knjigama Kasapovića i Brke iznio je i kritički prikazao Dragiša Vasić, doktor istorijskih nauka i profesor na banjalučkom univerzitetu, inače Teslićanin, i objavio u Glasniku udruženja arhivskih radnika Republike Srpske, broj 9 za 2017. godinu pod naslovom KRITIKA ZLOUPOTREBE ISTORIJE U KNjIGAMA ALEKSE P. KASAPOVIĆA I AMIRA BRKE.

Vasić je u maniru konsekventnog naučnika očitao lekciju Kasapoviću i Brki „istoričarima u pokušaju“, amaterima ustvari, ističući da je istorija nauka i da se njome može baviti onaj ko vlada tom naukom dok je amateri samo profanišu. Prilikom kritikovanja neukosti i plagiranjima kod Kasapovića, Vasić je apostrofira i nekompetentnost recenzenata navedene Kasapovićeve knjige, mada oni imaju akademske titule, ali ne iz oblasti istorije. Riječ je o mr Slavoljubu Lukiću i mr Radovanu Pilipoviću za koje Vasić smatra da nisu bili na visini zadatka kakav imaju recenzenti, kao što to nije bio ni pisac pogovora prof, dr Bogomir Đukić, koji se, inače, bavi estetiko, a ne istorijom.

O Amiru Brki Vasić je potcrtao činjenicu kako ovaj knjižnjvni skriboman i navodni profesor književnosti nije pompetentan da piše o istoriji, pa makar to bila i lokalna istorija Tešnja i usorskog kraja!?

„Amir Brka se u pamfletu Jerej predstavlja kao ostrašćeni reprezent ekstremne bošnjačke nacionalne ideologije i politike. Iz te pozicije on je napabirčio te ideologiji koju zastupa prilagodio nenaučna tumačenja istorije Bosne i Hercegovine, koja su većinom ponikla u okviru austrougarske, rimokatoličke i klerikalne koncepcije preuređenja Balkanskog poluostrva u vrijeme Kalajevog režima u BiH (1882–1903)“.

Naučno secirajući četiri dijela Brkine knjige (Prvi u kome se negira prisustvo Srba u tešanjskom kraju do 16, vijeka, te sljedstveno navdenom poricanje postojanja pravostavne crkve prije turske okupacije Bosne i Hercegovine, drugi u kome Brka problematizuje ulogu kulturnog poslenika Steve Petranovića proglasivši ga eksponentom srpskih osvajača Bosne, treći u kome relativizuje ulogu Ademage Mešića, Pavelićevog doglavnika iz Tešnja i, četvrti dio, koji je vezan za „slučaj tešanjskih ikona“.)

Kao naučnik koji konsekventno zaključuje, Dragiša Vasić kaže: „Iz Brkinog izlaganja o građanskom ratu (1992–1995) proizlazi da su stanovnici srpskih sela Vrela i Vitkovaca (prije rata u opštini Tešanj) izvršili 1992. godine "genocidnu agresiju" na svoja sela koja su ostala pod "okupacijom" i danas su u "republičkosrpskom entitetu" (str. 137). Tezu o "genocidnoj agresiji" na Tešanj čini promašenom statistika: po konačnim (osporavanim iz Republike Srpske) rezultatima popisa stanovništva iz 2013. godine po Brki, većina Srba je napustila opštinu Tešanj u jesen 1993. "i to po pozivu i prijetnjama iz Teslića i Doboja" (str. 127). Naslovivši posljednji dio svog pamfleta "Sotonski memento ispod bogoslužne odežde" (str. 125) Amir Brka se potpuno demaskirao otvoreno kidišući na SPC kao duhovnu vertikalu srpskog naroda kroz vijekove.

Svojom srbomržnjom i propagandom Brka je nadmašio svog zemljaka, Pavelićevog doglavnika, Ademagu Mešića a umnogome i propagandnu ideologiju Ante Pavelića.

Vasilije Šajinović