DANIŠ ZAHIROVIĆ – Utemeljivač rukometnog TV turnira šampiona

U SOFK-i su smatrali da bi bilo bolje organizovati turnir u Doboju i sa više ekipa. Već 1968. godine sportski radnici Daniš Zahirović, Nusret Šahović i Jovo Popović organizuju turnir u Doboju na kome učestvuje šest ekipa, a pobjednik je bio Partizan iz Bjelovara, višestruki prvak Jugoslavije. Sljedeće godine Doboj organizuje prvi međunarodni rukometni turnir sa osam ekipa na kome su učestvovali Bohemians iz Praga, Borac iz Banjaluke, Crvenka, Dinamo iz Brašova, Partizan iz Bjelovara, Sparatkus iz Budimpešte, Zagreb i Reprezentacija dobojske zone. Te godine Ferid Čehić, tada glavni i odgovorni urednik Glasa komuna, predlaže da ova rukometna manifestacija dobije naziv Turnir šampiona, a ubrzo zatim Televizija Sarajevo počinje da prenosi rukometne utakmice iz Doboja i od tada to je TV turnir šampiona. Pobjednik je i te godine bio Partizan iz Bjelovara. Ideju da turnir u Doboju postane međunarodni predložio je upravo Daniš Zahirović. Svojim autom išao je u Mađarsku, Čehoslovačku, Rumuniju, Njemačku, Dansku, Švedsku, Poljsku i druge zemlje i tamo uz pomoć svojih prijatelja i prevodilaca ubjeđivao vođe najjačih rukometnih klubova da nastupaju u Doboju. I u tome je svake godine imao sve više uspjeha.

Dakle, od 1969. godine na turniru je učestvovalo osam timova - po četiri domaće i inostrane ekipe. Krajem sedamdesetih godina na turniru se pojavljuju i dvije najjače klupske ekipe na svijetu: CSKA iz Moskve i Steau iz Bukurešta koje će u Doboju osvajati i prva mjesta. Godine 1983. prvi put u Doboju igra i Metaloplastika iz Šapca, svakako jedna od najboljih rukometnih ekipa u Jugoslaviji i nadmoćno osvaja prvo mjesto.

Dobojska Sloga je pod vođstvom trenera Josipa Glavaša poslije pobjede nad ekipom Celja 1983. ušla u Prvu saveznu ligu i od tada dobojski rukometaši igraju sve značajniju ulogu na turniru i postaju ravnopravan protivnik najjačim svjetskim timovima. Godine 1987. na turniru su učestvovali CSKA iz Moskve, Červena hvijezda iz Bratislave, Borac iz Banjaluke, Steau iz Bukurešta, Doža iz Debrecina, Teknisan iz Alikantea, Metaloplastika iz Šapca i domaća Sloga koja je baš te godine bila prvi i jedini put pobjednik turnira. Najviše uspjeha na dobojskom turniru do 1992. godine imali su rukometaši Partizana iz Bjelovara – šest puta su osvajali prvo mjesto, CSKA bila je pet puta najbolja, Borac iz Banjaluke je bio četverostruki pobjednik…

Na dobojskom turniru igrale su najbolje klupske ekipe svijeta i svjetski asovi, a među njima su bili i jugoslavenski igrači Hrvoje Horvat (Partizan, Bjelovar) , Nebojša Popović (Borac, Banjaluka), Đoko Lavrnić (Sloga, Doboj) koji su bili i u timu Jugoslavije koja je 1972. godine osvojila zlatnu medalju na Olimpijadi u Minhenu.

''Doboj je mesto gde su dolazili najveći klubovi i najbolji rukometaši sveta i tako ispisivali stranice istorije TV turnira šampiona, najjačeg klupskog takmičenja na planeti'', pisao je novinar beogradskog Sporta Pavle Erceg, jedan od najvećih poznavalaca rukometnog sporta u Jugoslaviji. Imao je pravo ovaj novinar kada je napisao da rukometni svijet ima Doboj, pojam turnira kakvog nema na zemaljskoj kugli, to je grad gdje se sa toliko ljubavi, pažnje i upornosti iz godine u godinu okupljaju najbolji.

U sezoni 1983/84. dobojska Sloga igrala je i u finalu Kupa kupova Evrope u Barseloni i bila blizu pobjede, ali su Španci uspjeli da sačuvaju minimalnu prednost i tako osvoje najvažniji trofej rukometnog sporta u Evropi.

Ovaj tekst je pisan u spomen na utemeljivača TV turnira šampiona u Doboju Daniša Zahirovića, najaktivnijeg rukometnog radnika u gradu. Više godina bio je član Organizacionog dbora TV turnira šampiona, rukometni sudija, trener nekoliko muških i ženskih ekipa u Doboju i okolini, prijatelj brojnih rukometaša iz cijele Jugoslavije. Radio je kao komercijalista i menadžer u ''Glasu komuna'' i sarajevskom ''Zadrugaru'', uvijek spreman svakome da pomogne. Njegov otac Ahmed bio je prvi visokoobrazovani Dobojlija (završio pravo u Debrecinu,1923), govorio je mađarski, arapski i njemački. Bio je tužilac i sudija u Derventi, Odžaku, Modriči i zatim poznati i priznati advokat u Doboju.

U toku rata Daniš Zahirović izbjegao je sa porodicom – svojom suprugom Ružom, kćerkom Ruvejdom, zetom Goranom, sinom Ahmedom i snahom Radom u Norvešku. Umro je prije nekoliko godina i sahranjen u Norveškoj.

Trenutno stanje na graničnim prelazima donosi Auto-moto savez Republike Srpske

Stanje na graničnim prelazima možete pratiti UŽIVO i putem aplikacije za Android Auto-moto saveza Republike Srpske!