MANASTIR OZREN: Manastir je duši što i bolnica tijelu (FOTO)

Manastir Ozren, smješten na istoimenoj planini na području Kaluđerice kod Petrova, osim istorijskog značaja, jedinstven je u Srpskoj pravoslavnoj crkvi po organizovanju Svetosavskog omladinskog kampa, sa ciljem da se omogući duhovno sazrijevanje mladih u okolnostima današnje otuđenosti od porodice, prirode i vrijednosti.

Nastojatelj manastira Ozren arhimandrit Gavrilo Stevanović priča Srni da je misija sveštenika jevanđelska i da njegova djelatnost nije samo obredna, nego su to i propovijed i misijski rad.

"To je više nego potrebno u današnjem vremenu otuđenosti i nametnutih negativnih vrijednosti zapadne kulture. Crkva bi trebalo uvijek da bude pokretač dobrih stvari za naš narod, a kada je misija jevanđelska i za cijeli svijet", navodi arhimandrit Gavrilo.

On poručuje da su Srbi dio pravoslavlja, vjere koja je jedina sačuvala istinsko autentično učenje Gospoda Isusa Hrista, što obavezuje manastire da budu misionarski centri.

"Manastiri su za dušu ono što je bolnica za tijelo", ističe arhimandrit Gavrilo.

SVETOSAVSKI OMLADINSKI KAMP

On navodi da se u konaku Svetog kralja Dragutina, renoviranom i adaptiranom odmaralištu manastira Ozren, već peta godina realizuje Svetosavski omladinski kamp u organizaciji Misijskog fonda Eparhije zvorničko-tuzlanske.

Kamp je organizovan radi vjerske edukacije, a obuhvata istorijsko predanje i kulturološki vid vaspitavanja mladih posredstvom brojnih predavanja, kreativnih radionica fotografije, kaligrafije, vajarstva, sportskih druženja, izleta, te posjeta kulturnim i istorijskim spomenicima u Petrovu i Doboju.

"Održavanje ovog kampa je jedinstveno u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, ali i obaveza da se omogući duhovno sazrijevanje mladih", kaže arhimandrit Gavrilo i dodaje da mladima godi boravak u čistoj i zdravoj prirodi ozrenskog kraja.

On ističe da tokom boravka u kampu, djeca koja dolaze iz različitih sredina nauče da žive u zajednici, da se međusobno pomažu i uvažavaju, ali i ponovo zbliže sa prirodom.

"Sveštenik ne može bez naroda i narod bez sveštenika. Mi smo jedno tijelo i biće, te se u tom pogledu kao društvo moramo duhovno osnažiti, jer duhovno jak čovjek lakše izlazi na kraj sa materijalnim izazovima", napominje arhimandrit Gavrilo.

On kaže da je, preuzevši nastojateljstvo nad manastirom Ozren, naglasak stavio na nekoliko stvari kako bi vjernici, a pogotovo omladina, aktivnije učestvovali i razumjeli bogosluženje. Između ostalog, da se tokom bogosluženja, uz crkvenoslovenski, koristi i srpski jezik, na kojem je odštampao i određene bogoslužbene knjige.

"Liturgija nije predstava već učešće vjernika, zajednica svih. Sveštenik je služitelj, on služi i prinosi žrtvu tokom čega svi učestvuju", dodaje arhimandrit Gavrilo.

Kao ciljeve za naredni period, arhimandrit Gavrilo navodi i aktivnosti na proširenju Svetosavskog omladinskog kampa, organizovanje više mini-susreta pravoslavne omladine tokom godine, te dodavanje više kulturnih sadržaja tokom Velikog Gospojinskog crkvenog sabora koji se kod manastira tradicionalno proslavlja 27. i 28. avgusta, kada se okupi i do 50.000 vjernika.

On ocjenjuje da je nakon preuzimanja nastojateljstva nad manstirom Ozren uspostavio dobru komunikciju sa predstavnicima lokalnih zajednica u okruženju, sa kojima je spreman da učestvuje u realizaciji dobrih projekata.

VAZDUŠNA BANJA, KALUĐERICA - IZVORIŠTE LJEKOVITE VODE

Lokalitet manastira Ozren jeste vazdušna banja po svojoj specifičnosti i raznolikosti u velikom broju četinarskog i zimzelenog drveća, te niskog rastinja, a istoimena planina je ekološki zdrava.

Na manastirskom imanju nalazi se izvorište ljekovite vode Kaluđerica.

PREPISIVAČKA ŠKOLA 16. I 17. VIJEKA

U manastiru se nalazi ruka Svete velikomučenice Ognjene Marine, kao i čestice moštiju cara Lazara i kralja Dragutina.

Prvi pisani pomen o manastiru nalazi se u samom hramu u natpisu iznad ulaznih vrata iz 1587. godine, u kojem piše da je pop Jakov patosao crkvu.

Pretpostavlja se da je gradnja postojećeg hrama počela nekoliko godina ranije na temeljima prvobitne crkve iz vremena kralja Dragutina.

Za vrijeme igumana Jakova crkvu je živopisao 1605/06. godine slikar, pop Strahinja, a o tome je svjedočanstvo ostavio sam freskopisac potpisavši se na nekoliko mjesta u hramu.

Tokom konzervacije ovog živopisa 2012. godine pronađeni su ostaci još starijeg -dokaz da istorija manastira seže još više u prošlost.

O veličini manastira i njegovom značaju govori i to što se tokom 16. vijeka pojavljuje nekoliko rukopisnih knjiga napisanih u manastiru ili za manastir, kao što je Panegirik iz 1589. godine, rad kaligrafa Timoteja pisan u manastiru, Minej za novembar iz 1590. godine, od istoga autora, te Metafrast iz 1592. godine, u kojem se Timotej potpisuje kao đakon.

Ova prepisivačka škola radila je i u 17. vijeku, što potvrđuju i dvije knjige iz 1677. i 1679. godine koje su dospjele u sremski manastir Rakovac.

Prosvjetitelj Vuk Stefanović Karadžić zapisao je narodnu pjesmu u kojoj najmlađi sin Nemanjin - Sveti Sava ne pominje samo Hilandar, Dečane, Studenicu i Đurđeve Stupove, već kaže: "I Papraću blizu Borogova, I Vozuću kraj vode Krivaje, Ozren crkvu nasred Bosne slavne...".

Trenutno stanje na graničnim prelazima donosi Auto-moto savez Republike Srpske

Stanje na graničnim prelazima možete pratiti UŽIVO i putem aplikacije za Android Auto-moto saveza Republike Srpske!