“ Znači:
- Sastali se Marić i Pero Tubić da potvrde da su patriote i drugari, i da ima spremnih 170.000 KM za usluge boraca, a iduće godine će biti još i više. (Daće Bog i Obren).
- Idu izbori pa se opet sjetili spomenika. Kao borce se sad nešto pita ( 20 i kusur godina bez spomenika smo zaboravili) pa da se sad to riješi kako borci požele (pred izbore sve se želje ispunjavaju, i tako već 20 godina).
- ostale opštine da se učipuju za spomenik jer je bilo dozvoljeno da i njihovi borci ginu za odbranu našeg Doboja. Sad je red da plate da ih mi upišemo na taj naš budući spomenik kojeg osmišljamo, lociramo i gradimo tolike godine. (Iako su im njihove opštine/lokalne zajednice već podigle spomenike po njihovim mjestima. (Ljudi su, nisu funkcioneri iz Doboja).
- Već su počeli da ih salijeću da daju pare. Jer su mudre odluke skupe i ima puno da se kleše to što se toliko godina osmišlja i planira.
- Za lokaciju dvije ideje.
Prisloniti taj naš spomenik na zelenoj površini u parku uz spomenik iz onog rata, dok Pero Ninković tu nije prislonio zgradu. (Što reče odbornik Pekara, šta će park i trava u gradu...).
Ili, po staroj navici da mi njih smjestimo u kukuruze.
Kad se Obro dodvoravao hodža Bajri, Murvetu i ekipi, iz Doma vojske spomen ploče i eksponati su završili u kontejneru kod te iste nove crkve (gdje ih je zatekla i poplava).
Tad su im oduzeli i prostorije za rad, jer je zafalilo prostora za kafanu Harizma i separe gdje se ozbiljno godinama radi na odlasku normalnog svijeta u Sloveniju i Njemačku.
- da se popegla frka koja se digla, spomen ploča je prenesena u portu crkve da ne smeta Obrenovim glasačima pod palicom hodža Bajre.
Tad se predstavljalo u medijima kao da su samo u uspomenu palim borcima podigli SPOMEN hram u njihovu čast, a ne da su u kraj tuđe njive ( SPC) prislonili uz ogradu nešto što im je tada smetalo dok su sebi preuređivali Dom vojske u kafanu i sjedionicu.
Kad crkva od grada Doboja dobije onih 400.000KM iz kredita, spomenik će (ako ga ikad i bude) da se pravi negdje iza crkve (na oduševljenje Pere Ninkovića).
- na kraju su svi prisutni odali poštu palim saborcima i položili vijence u špajzu gdje te uspomene stoje da ne smetaju današnjim rukovodiocima naše uništene Republike Srpske. ”