“ U Doboju ima para za rukometni turnir i seoske klubove.
Ima i za lovačka udruženja. Da se pojede, popije i glasa.
Nema za ove što idu na međunarodna takmičenja. Oni i onako vježbaju i uče.
Neće doći da po narudžbi rastjeraju Restart, Iftar i slično.
Zato i nema para.
U skupštini grada samo među odbornicima ima zasluženih 150 -200 godina robije. Bez načelnika i direktora opštinskih preduzeća.
Ne mogu oni sad stati sa pljačkom čak i da žele.
Nego nema ko da zavede red.
Kad su svi kupljeni ili i sami u kriminalu. ”